|
“Hunnertachuntwinnig Johr Freiwillige Füerwehr Seborg”
So en Juwiläum is uk´n Grund, mol öwer de vergohne Tieden notodenken, an de Tied, de bet hüt een Weg bedüt, de gewiß mannigmol bargup un mitunter uk mol bargdol gohn dä. Un hüt dot wi up dan Weg taurügg kiecken, bet dorhen, wo ton Anfang de Kilometeresten stünn mit de indrucksvolle Upschrift “Gründung”.
Vör hunnertachuntintig Johr füng dat an, wat´n hüt nich mehr wegdenken kann. Dormols neum de moderne Tied ehrn Anfang. De Dörper wörrn jümmer grötter un de Minschen bunn ehre Hüser dichter bin anner. Awer uk jümmer slimmer greep to de Tied dat Füer, mit dat de Minschen läwen dän un mössen, um sick un freet mitunner dat Anwäsen un uk Dörper up .
Un denn keum, wat kommen möß, wi in alle groote Nottieden, sünne Tieden, wo´n alleen nich mehre wiere weet. Un wenn sowat dor is, hefft de Minschen je jümmer gemeensom gegen Unbillen tohopen stohn!
Nu, dormols vör hunnertachuntwintig Johr is up use Dörper uk ut düssen Grund de Füerwehr gründ worn; in Seborg mit Oldendörper tohopen, un in Räber und Hössen un uk in Bohnsen hefft se to de Tied orre en beten löre ehre Wehr kregen. Dormols meuken de Preußen nämlich ut de Not een Gebot. Um de dormolige Johrhunnertwenne keum denn uk en Gesetz rut, entwere dän de Dörper mit hunnertföftig Inwohner freewillig en Wehr grünnen orre et wörr to Pflicht mokt. Use Wehren heft sick jerenfalls freewillig tohopen sloten, un vun de Tied an besteiht de “Freewillige Füerwehr Seborg”.
 |
Altes Spritzenhaus mit Schlauchturm
|
GPS
N 52°53´49.0”
O 010°27´07.4”
|
|
|
Et geiw gaude un slechte Tieden, Krieg un Freeden hett de Wehr mitmokt un hett de hunnert Johr nich blots öwerstohn, sunner is jümmer grööter un moderner worrn, ewen wie man se jümmer bruckt, un dortau meen ick:
Wichtig is de Füerwehr,
mehr as jemols woll tovör,
denn eens mut en jere wetten,
en Wehr kann Hus un Läwen retten!
Se is dor för jeremann,
jere vun us se ropen kann,
to Hülp bi Füer, Unfall orre Wore,
uk as Füerschutz bin Theore!
Wüll´n hier all Upgowen upschriem,
mött´n lange Tied bi bliem,
groot sünd de Pflichten inne Wehr,
vunne Grünnung an jeret Johr mehr!
Un kieckt´n sick eenmol um,
in´t versammelt Wehrpublikum,
do gifft näm de Ölleren väl junge Wehrlüüd,
so wörrt all freue un so is´t uk hüt!
Dan Enkel de Vadder un Grootvadder vöran,
so stünnen inne Wehr mannige Familien an,
Johrteint bet ton Dot sünd se Mitglere bläm,
inne Chronik sünd ehre Noms inschräm!
Vun dormols bet hüt, Johr in, Johr ut,
de Wehr möß to mannigen Insatz rut,
swor wörrt jümmer, blots een Unnerscheed besteit,
wat dormols langsom, väl sneller hüt geit!
En Sprütten-Gemeenschaft no Statuten,
dän 1878 de Seborger besluten,
“Füerlösch- un Rettungsschoor”,
en Mannschaft upstellt un en Sprütt wörr uk dor!
Un wat freue Hauptmann, Sprüttenmeester un Hornist,
sünd hüt Brandmeester, Löschmeester und Maschinisten,
freue tröcken Peer de Sprütt,
hüt feuert in´n LF de Mannschaft mit!
De Entwicklung is jümmer wiere gohn,
inne Wehr bleiw se bet hüt nich stohn,
mit Atemschutz, Funk und “Florian”,
Schuumlösch, Trennscheer un neegen Löschwogen!
Doch eens, dat kunn man seggen hüt,
eens bleiw öwer alle Tieden glieck,
de Minschen, de allns dän gewen,
för de Wehr een Deel vun´t eegen Läwen!
De Seborger Wehr nu hunnertachundtwinnig Johr besteit,
un langsom an´t Johr tweedusentunacht rangeit,
Dank is to seggen, Glück to wünschen un väl mehr,
Gott to Ehr, dan Nächsten to Wehr !
Hinnerk Voigts
|
|
